در گفتگو با حسین کمالی مطرح شد؛

تبعات «رئیس جمهور ملی» شدن ابراهیم رئیسی!

حسین کمالی همکاری احزاب با دولت سیزدهم را مشروط به خواست رئیس دولت بعدی دانست.
اشتراک گذاری:
لینک کوتاه
تصویر تبعات «رئیس جمهور ملی» شدن ابراهیم رئیسی!

به گزارش خبرنگاران جامعه گزارش خبر، حسین کمالی، دبیرکل حزب اسلامی کار در پاسخ به پرسشی درباره نحوه همکاری احزاب با دولت سیزدهم اظهار کرد: در مورد سوال شما پیرامون نحوه کمک به دولت آینده و راهنمایی دولت در زمینه های تخصصی در ابتدای بحث می بایست عرض کنم که همراهی، اظهارنظر و مشارکت در حل و فصل گرفتاری‌ها و مشکلات آتی دولت به تمایل دولت آینده به تعامل و بهره مندی از نظرات احزاب و گروه های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی موجود در کشور بستگی دارد.

وی ادامه داد: خانه احزاب ایران طی سالهای گذشته اعلام آمادگی کرد تا در زمینه های مختلف و برای حل مشکلات کشور به دولت کمک فکری و مساعدت نماید. اینکه دولت متقاضی راهنمایی ها، همراهی و مساعدت احزاب باشد یا نه به سیاست هایی که در این زمینه ریس دولت اتخاذ خواهد کرد بستگی دارد.

رئیس خانه احزاب ادامه داد: دولت قبل تا حدودی به احزاب کمک کرد؛ اما هیچ گاه به صورت جدی از کمک‌های فکری احزاب بهره نگرفت.

وی در همین راستا گفت: در جلسات مختلفی که پیش از این در خانه احزاب برگزار شده است احزاب مختلف در زمینه های گوناگون پیشنهاداتی ارائه کردند که این پیشنهادات به نظر من می توانست کمک کننده و تسهیل کننده برنامه های دولت باشد.
وی توضیح داد: این نظرات در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و حتی زیست‌محیطی ارائه شده است ولی آقای روحانی فقط از چند نفر مورد پسند خود در احزاب نظر خواهی می‌کرد؛ که نتیجه آن همین وضعیت موجود است.

کمالی افزود: بنابراین دولت آینده می تواند از احزاب مختلف کمک گرفته و در برنامه های خود آنها را همراه داشته باشد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب همچنین گفت: تشکیل دولت فراجناحی که توسط رییس دولت آینده مطرح شده است؛ می‌تواند به افزایش مشارکت اجتماعی بیانجامد که البته در این صورت آقای رئیسی موجبات ناراحتی بخشی از اصولگرایان و محافظه کاران همراه خود را فراهم خواهد کرد؛ ولی وی به رئیس‌جمهوری ملی تبدیل خواهد شد.

وی افزود: در صورت تشکیل کابینه ای متشکل از جوانان متخصص و کارآزموده این دولت می‌تواند در پیشبرد امور کشور بسیار موثر واقع شود و همینطور می‌تواند در صورت بهره مندی از همه گروه های اجتماعی موجب مشارکت همگان و کاهش برخی از دغدغه های سیاسی را ایجاد کند.