یادداشتی از محمود صابری زاده فعال و مشاور رسانه ای در فارس؛

علت نامگذاری احمد بن موسی به شاه‌چراغ

حرم احمد ابن موسی مشهور به شاه‌چراغ، مجموعه آرامگاهی در مرکز شیراز است که بنا بر اعتقاد شیعیان، احمد بن موسی، پسر ارشد موسی کاظم، امام هفتم شیعیان و همچنین محمد بن موسی، از برادران علی بن موسی الرضا، در آن دفن شده‌است.
اشتراک گذاری:
لینک کوتاه
تصویر علت نامگذاری احمد بن موسی به شاه‌چراغ

به گزارش خبرنگاران گروه فرهنگ، هنر و رسانه گزارش خبر، «محمود صابری» فعال و مشاور رسانه ای در شهرستان لامرد در یادداشتی با عنوان «علت نامگذاری احمد بن موسی به شاه‌چراغ» به خبرگزاری گزارش خبر آورده است؛

حرم احمد ابن موسی مشهور به شاه‌چراغ، مجموعه آرامگاهی در مرکز شیراز است که بنا بر اعتقاد شیعیان، احمد بن موسی، پسر ارشد موسی کاظم، امام هفتم شیعیان و همچنین محمد بن موسی، از برادران علی بن موسی الرضا، در آن دفن شده‌است.

این حرم باصفا و نورانی پس از حرم علی بن موسی و فاطمه معصومه، سومین حرم پراهمیت برای شیعه در ایران به‌شمار می‌آید.

ایشان در راه پیوستن به برادر خود به سوی خراسان سفر نمود ولی در راه توسط افراد مأمون خلیفه عباسی در شهر شیراز به شهادت رسید.

خیابان‌هایی که به حرم مطهر دسترسی دارد خیابان‌های لطفعلی‌خان زند، سه راه احمدی و ۹ دی می‌باشد.

احمد بن موسی(ع) در حجاز به سیدالسادات و در ایران به شاه‌چراغ معروف می باشد، اما علت نامگذاری آن به سیدالسادات به جهت عبادت و جلالت و وَثاقَتش (معتمد، طرف وثوق مردم بودن) بوده ولی چه علتی باعث گشته که او را شاه‌چراغ گفته ­اند؟

قبر مطهر آن بزرگوار تا مدتها مشخص نبود، چون در دوره سلاطین دیالمه که تا حدی طرفداران اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از حالت تقیه بیرون آمده بودند صُلَحاء (صالحان و نیکوکاران) و عباد (عبادت ­کنندگان) شیراز در مقام یافتن مرقد مطهر آن شاهزاده عظیم ­الشأن بر آمدند.

در زمانی­که مشغول تجسس و تفحص مرقد منور ایشان بودند پیرزن صالحه ­ای نزد عضدالدوله دیلمی(قرن چهارم) سلطان فارس آمد و عرض کرد در حوالی منزل من تپه ­ای است که در روی آن در هر شب جمعه در ثلث آخر شب، چراغی روشن می­شود که مانند مشعل پرنوری می­درخشد و همین­که به محل روشنائی می­روم چیزی دیده نمی­شود.

شاه از رجال و درباریان خود و بعضی از علماء و شیوخ شیراز دراین باب تحقیقاتی بعمل آورد و چیزی دستگیرش نشد و گفتند که چون گوینده پیر زن فقیری است شاید در نظر گرفته که بدین وسیله استفاده بنماید

شاه متقاعد نشد و فرمود که من از بیانات این زن بوی حقیقت می­شنوم و تصمیم گرفت که خود شخصاً به این قضیه رسیدگی کند تا صحت و سقم مطلب را کشف نماید؛ لذا شبانگاه به منزل آن پیرزن رفته و در آنجا استراحت می­کند.

عضدوالدوله مقارن نیمه شب بخواب رفت و آن زن صالحه مترصد روشن شدن چراغ گردید همینکه به طریق شب های گذشته نور چراغ ظاهر شد به بالین شاه دوید و سه مرتبه عرض کرد: شاه‌چراغ ـ شاه‌چراغ ـ شاه‌چراغ یعنی ای شاه‌چراغ روشن و هویدا شده است.

عضدوالدوله از خواب جسته و صدق اظهارات آن زن صالحه را مشاهده نمود و برخاست به محل چراغ دوید و با کمال تعجب دید که روشنائی بکلی محو گردید و با ترک آن نقطه باز چراغ روشن گردید، هفت مرتبه روشن شدن چراغ و رفتن شاه بدان نقطه تکرار شد، تا اینکه مقارن طلوع صبح صادق دیگر چراغی دیده نشد.

پادشاه محل را علامت گذارده و روز بعد دستور داد که تپه را بشکافند تا از آن سِّر مکتوم پرده برداشته شود و در نتیجه سرداب عظیمی گردید که جسدی در روی تختی درداخل آن گذارده شده بود و هیچکس جرئت وارد شدن سرداب و بررسی امر را نداشت.

شاه تحقیق امر را از شیخ عفیف الدین که مردی زاهد و عابد و تارک دنیا بود را خواستار شد. شیخ آن شب را در عالم رؤیا دیده بودکه به زیارت حضرت امامزاده احمد بن موسی(ع) موفق شده است و لذا تایید کرد که سرداب کشف شده مرقد مطهر آن امامزاده است لذا وضو گرفت و لباسهای پاکیزه پوشید و وارد سرداب شد و از لوحی که در نزد جسد بود و انگشتر آن حضرت که بر روی آن حک شده بود: "العزه لله"، احمد بن موسی معلوم گردید که مشاهدات او در خواب از رؤیاهای صادقه (خواب راست) بوده است.

عضدوالدوله از این موفقیت فوق­ العاده، مسرور گردید و امر نمود که آن روز را تعطیل عمومی نموده، و برای این موفقیت جشن عظیمی برپا نمود و اولین بارگاه احمد بن موسی(ع) به دست این سلطان به راهنمائی شیخ عفیف الدین برپا گردید و حرم این امامزاده به (شاه‌چراغ) مشهور گشت.

آری در خانه این بزرگواران، نه تنها برای ما شیعیان که به روی همه، حتی غیر مسلمانان باز است و هر ساله شاهدیم که کرامات ایشان به غیر شیعیان و حتی غیر مسلمانان نیز شامل می‌شود و از این خوان گسترده کرم به همه خواهندگان و جویندگان می‌رسد.

و در پایان باید گفت: نوکری و خادمی به زوار حرم مطهر احمدبن موسی شاهچراغ که بعنوان نگین سبز شیراز در پرونده مان بعنوان خادم افتخاری این مکان مقدس ثبت و ضبط شده جای بسی سعادت و خوشحالی ست و باید قدر این لحظات و ثانیه ها که مدتی ست در این آستان خدمت می کنیم باشیم.

و در ادامه نقدی هم وارد است و اینکه؛مقام معظم رهبری در سال 87 در سفری که به شیراز داشتند، فرمودند: « برخورداری شیراز از حرم مطهر حضرت احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ) و چند امامزاده عالی مقام دیگر امتیازی کم نظیر برای استان فارس است و شیراز پس از مشهد و قم، سومین حرم اهل بیت (ع) است. ر
ستگی و محوریت، باید در «تبلیغات عمومی و رسانه‌ای» و هنگام تخصیص اعتباراتِ گوناگون، مورد توجه قرار گیرد تا دل‌های مشتاقان در داخل و خارج از کشور بیشتر متوجه قداست و اهمیت این بارگاه مهم شود».

ایشان همچنین در بیان لزوم برنامه‌ریزی برای رونق گردشگری در استان فارس به این حرم مطهر اشاره کرده و فرمودند: « حرم مطهر احمد بن موسی (ع)، آثار تاریخی و آرامگاه مفاخر علم و هنر و ادب از جمله حافظ و سعدی، جزو جاذبه‌ها و ظرفیت‌های گسترده گردشگری استان است که می‌توان با تبلیغات صحیح، این ظرفیت‌ها را بسیار فعال کرد».

امید است با بهره مندی از کلام و سیره این ستاره های الهی، همواره در زندگی، در مسیر ولایت گام برداریم و همه موفق و پیروز و سربلند باشیم. التماس دعا

کاشکی میشد همین شبها یکسر میزد خونه ما
آقا رو میگم آقای ما سید سادات خدا

تو شهر ما شاهچراغ بزرگترین سعادته
سعادتی که هر نفر نصیب اون زیارته

زیارت شاهچراغ نصیب هر کس نمیشه
چرا که آقا منبع عظیم یک سعادته

تو شهر ما هر جا میری صحبت آقا میکنن
هر جا میری هرجامیوی احوال آقا میگیرن

از آسونه از شاهچراغ صحبت و تعریف میکنن
از حرم برادرش تمجیدو تعریف میکنن

تو حرم شاه چراغ هزارتو زائر میبینی
هزارو یک زائر پاک و صالح وصادق میبینی

هر کسی مشغول دعا یا ذکر میگه یا که ثنا
کبوترای حرمش پر میزنن توی هوا